Garip bir şekilde bugün magazin veya pop kültürü her neyse ona çemkiresim geldi. İlgi alanıma girmesi gerekmiyor sanırım kendi blogumda ahkam kesmek için. Neyse Hande Yener'e "apayrı" albümüyle biraz saygı duymaya başlamıştım, en azından pop olsa da kaliteli ve özgün olmaya çalışıyor diyordum, gerçekten "Nasıl delirdim?" albümü için ne hissettiğimi bilemiyorum, o albümden beğendiğim birkaç şarkısı vardı ama. Tarz arayaşındaki ergen bir çocuk annesi kadar sabırlı davranıyordum belkide. Sonra elektronik müziğin ayarını kaçırıp, yüksek voltaj bir akıma kapılmış gibi çarpıldı kendisi. İstikrarını koruyamadı hiçbir şekilde. Özellikle o Hipnoz albümü falan sanırım dibe vurduğu zamanlardı. Bu ara ise biri suratına su çarptı, ne yapıyorsun sen, falan dedi, belki de bu kişi Demet Akalın'dı. Herşeyi geçtim uzaktan bir insanın ana rahmine geri dönüşünü izlemek gibi bir şey bu. Başladığı yere geri döndü, hiç ama hiç beğenmedim yeni tarzını (öncesini de beğenmiyordum ki), müziğini, beni zerre ilgilendirmiyor ama umarım böyle kalır, daha fazla kirlilik ve anlam karmaşası yaratmamasını istiyorum.
Belki bir dönem birlikte takılsaydık o zaman da ambient, chill out gibi müziklere yönelirdi. Biri bu kadını çekiştiriyor veya henüz oturmuş bir kişiliği tarzı yok. Gerçekten müzik tarzı değiştirmek için çok yaşlı ve kendisine neler oluyorsa böyle pek iyi olmadığı kesin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
dökül bakalım.